дилгирӣ — [دلگيري] 1. дилтангӣ, зиқӣ, кароҳат, нафрат 2. озурдагӣ, ранҷиш … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дил — [دل] 1. узви марказии низоми гардиши хуни одам ва ҳайвон, ки ҳаракати хунро идора мекунад, қалб; дили бемор дили касал, дили дардманд 2. маҷ. марказ, васат, миён, дарун: дили мамлакат, дили кӯҳ; дили санг мағзи санг, миёни санг; дили шаб ними шаб … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сиёҳ — I [سياه] 1. ҳар он чи ба ранги ангишт бошад; муқоб. сафед 2. торик, тира; муқоб. равшан 3. одами сиёҳпӯст; абри сиёҳ абри бороновар; зоғи сиёҳ ҷинси маълуми акка; кори (меҳнати) сиёҳ кори меҳнатталаби ҷисмонӣ, кори коргари бетахассус; моли сиёҳ… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бедил — [بيدل] 1. дилхунук, дилмонда, дилгир: бедил шудан аз касе 2. кит. ошиқи дилбохта, ошиқи беқарор 3. маҷ. тарсончак, буздил, бегурда 4. тахаллуси шоири бузурги форсу тоҷик Мирзо Абдулқодир (1644 1721) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
безор — [بيزار] бемайл ва берағбат нисбат ба чизе, рӯгардоншуда, гурезон (аз чизе ё касе); мутанаффир; аз бекор ҳама безор (зарб.); безор кардан касеро бо ягон ҳаракат ё кори худ касеро ба ҷон расондан; аз ҷон безор кардан (шудан) аз ҷон сер кардан… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
даҳон — (даҳан) [دهان // دهن] 1. узви инсон ва ҳайвон, ки забон ва дандонҳо дар он ҷойгир аст 2. қисми саркушодаи зарф, тӯп, шиша ва ғ. ; ҷои даробарои баъзе чизҳои миёнковок, мадхал: даҳони ғор 3. гуфт., маҷ. калима: як ду даҳон гап задан; як даҳон…… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дилгиркунанда — [دلگيرکننده] сифати феълии замони ҳозира аз дилгир кардан; кор ё чизи ба дил зананда, нофорам, ногувор; зиқкунанда, хафакунанда; манзараи дилгиркунанда, бозии дилгиркунанда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
кадар — I [کدر] гиёҳи хушбӯи давоӣ, кодӣ II [کدر] 1. тирагӣ, хирагӣ, кудурат 2. ғам, андӯҳ, ғусса 3. маҷ. нороҳат, парешон; дилгир … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
кадир — [کدير] а. кит 1. тира, хира 2. дилгир, ғамангез; нороҳат, парешон … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
камҳавсала — [کم حوصله] он ки ба кор майлу хоҳишаш кам аст; он ки зуд аз кор дилгир мешавад; камрағбат; бетоқат, беқарор, камтаҳаммул, бесабр … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ